Studieopdracht

De utopie van de Bijlmermeer is de integratie van stad en natuur. De radicaal doorgevoerde scheiding van functies en van langzaam en snel verkeer belemmert de ontwikkeling van een gevarieerd stedelijk leven en draagt bij aan het ontstaan van gescheiden werelden. Met het voorstel wordt geprobeerd de complexiteit en diversiteit van de stedenbouwkundige structuur te vergroten, de dichtheid te verhogen en bij te dragen aan het verbeteren van veiligheid en orientatie.

In het ontwerp worden intensief bebouwde stroken met een grote verscheidenheid aan functies en activiteiten afgewisseld door stroken natuur. De bebouwde en onbebouwde stroken creeren een nieuwe vorm van stedelijkheid, waarin wonen en werken, cultuur en natuur, stad en landschap, naast en door elkaar voorkomen. Om dit mogelijk te maken worden de bestaande flatgebouwen verlaagd en opgenomen in een nieuw ensemble, bestaande uit hoogbouw en gestapelde laagbouw.

Op een hoger schaalniveau brengt een orthogonaal grid, dat aansluit op de verhoogde dreven, ordening in de stedenbouwkundige structuur. Het bestaat uit rechte straten die langs de bebouwde stroken lopen en licht slingerende wegen die daar dwars op staan. De dreven zijn toegankelijk gemaakt voor voetgangers en fietsers. Langs de dreven is op regelmatige afstanden begeleidende bebouwing ontworpen, waarbij het hoogteverschil geen belemmering vormt, maar een verrijking is, die aanleiding geeft tot bijzondere landschappelijke en stedenbouwkundige overgangen.

In het plan worden veel duurzame maatregelen getroffen. Deze zijn zoveel mogelijk zichtbaar gemaakt en bepalen mede het gezicht van de wijk.